Χθες ονειρεύτηκα ότι κοίταγα την ατζέντα κ ο Γενάρης είχε 15 μερες επιπλέον. Σύνολο 45!
Πάντα είχα μια εμμονή με τα ημερολόγια από μικρό παιδί. Πάντα μια ατζέντα κ αν κάπου πρόχειρα ήθελα κάτι να προγραμματίσω θυμάμαι όταν κράταγα μαγαζί καθόμουν στο μπαρ κ έφτιαχνα επιτόπου σε ένα σουβερ μπύρας.
Το άγχος του χρόνου που περνάει κ θες να τα στριμώξεις όλα… ή μήπως η επιθυμία να κάνεις σχέδια για το μέλλον…?
Πάντα κάτι περιμένεις έλεγα μέχρι που τελικά πριν χρόνια αποφάσισα ότι να ζει κανείς τη στιγμή ειναι αυτό που μετράει.
Και αυτό μου το έμαθε κάποια που έφυγε πολύ νωρίς και αναπάντεχα από κοντά μου πριν 17 χρόνια, αλλά ζούσε κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία.
Ακούγοντας ξανά αυτό το κομμάτι απόγευμα Μαΐου που ξεψυχάει να φύγει κ να ερθει ο Ιουνίος 2021.
Γεμάτοι οι άνθρωποι από μια λαχταρα για ζωή. Ποτε ξανά δεν ήταν το νούμερα ένα στην λίστα μας αυτή η επιθυμία αφού ηταν για αρκετούς αυτονόητο. Για αρκετούς γραφω γιατί υπάρχουν ζωές που πασχίζουν σε κρεβάτια πόνου κ σε εμπόλεμης ζώνες.
Και τελικά αυτό ειναι το νόημά
Να ζεις όπως επιθυμείς ελεύθερα. Να μην βλάπτεις. Και να βρεις ανθρώπους που θα κάνουν κάθε σου μέρα φωτεινή. Να βρίσκουν χαρά στα απλά πράγματα. Κ να απολαμβάνουν κάθε στιγμη κοντά σου.
Νύχτες σιωπής. Σκέψεις σκόρπιες. Άνθρωποι που συναντηθηκαν κ έπειτα χώρισαν. Παράλληλες ζωές. Καμία φορά μπορεί να ανταμωσουν πάλι. Τότε θα έχει φύγει ο πόνος της ψυχής, η έξαψη της στιγμής,
η ρουτίνα της συνήθειας και θα είναι μια τρυφερη ανάμνηση. Μονο αν σε βλάψει ο αλλος δεν θες να ξανακούσεις γιαυτον. Μηνύματα που έμειναν στο διαβάστηκε. Και τι να πεις η σιωπή καμια φορα μιλάει μονη της.
Τα λόγια είναι περιττά λεει το τραγούδι. Μία αγαπη δεν τελειώνει με ένα χωρισμό. Άλλο τραγούδι. Άλλος λαϊκά άλλος με ροκια. You ‘re poison running through my vains.
Χωρισμος από επιλογή. Χωρισμος επειδή δεν υπήρχε αλλος τρόπος. Χωρισμός για την απόσταση. Χωρισμός γιατί ήταν μέχρι εκεί. Έρωτες που βρήκαν ανταπόκριση μα δεν είχαν μέλλον. Έρωτες που ξεθωριασαν. Έρωτες που κόπηκαν απότομα. Έρωτες που ξεκίνησαν με ψέματα καταδικσμενοι. Ερωτες που πάτησαν πάνω σε συμφέροντα.
Έρωτες που ήταν κεραυνόβολοι κ μοιραίοι κ φτάσανε στα άκρα μα ήταν αδύνατον να σταματήσουν να κρατιούνται από το χέρι. Και αυτοί συνέχισαν μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Αποψε λεω για αυτούς που πορευονται παράλληλα μα η σκέψη πάντα κ η αγάπη υπάρχει μέσα στην καρδιά τους. Χωρίς κακια χωρίς θυμό. Μια γλυκιά νοσταλγία για όσα έκαναν ή δεν έκαναν.
Δύο πλευρές πάντα, δύο όψεις, δύο οπτικές καμια φορα διαφορετικές καμια φορα ίδιες. Δάκρυα μα κ χαμόγελα στην ανάμνηση κάποιου. Χαρά ότι είναι εκεί κάπου κ ειναι καλά.
Οι ανεκπλήρωτο έρωτες ζουν με το τι θα γινόταν αν…
γιαυτο βασανιζονται περισσότερο.
Δεν πρόλαβαν να φθαρουν να απομυθοποιηθουν να μπουν σε προβλήματα γιαυτο φαντάζουν ιδανικοί.
Μας αρέσει το κλασικό άσπρο μαύρο. Το φως κ το σκοτάδι. Όλη η πολυτέλεια σε απλές γραμμές.Παγιετες σε χρώμα υπεράνω υποψίας που θα τραβήξουν φως κ θα δώσουν λάμψη. Αυστηρότητα κ κομψότητα.
Magic Life 