Σκέψεις

Είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα.

Βέβαια η γυναίκα είναι άνθρωπος σκληρός.

Λεγόταν το αδύναμο φύλο. Ένας χαρακτηρισμός που έχει πλέον εκλείψει.Θεωρειται πιο ευαίσθητη από τον άντρα, ίσως γιατί μπερδεύουν το ορμονικο ασανσέρ συναισθηματων που βιώνει.

Η γυναίκα φίλε μου είναι καταδρομέας, είναι σούπερ πουμα παντός καιρού, είναι στιγνη υπολογιστρια όταν πρέπει να επιβιώσει και σωστό λιοντάρι για να προστατευσει τα παιδιά της.

Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος όπως πολύ σοφά λέει το άσμα. Έχουν γραφτεί χιλιόμετρα στίχων κ μουσικής ανά τον κόσμο για μια γυναίκα ας θυμηθούμε μερικές.

Αχ αννουλα του χιόνια κ μια Άννα που της λέει δεν ήταν για αεροπλανα

Για μια Κατερίνα που της λένε να πάνε για ύπνο. Μια Μαρία με τα Κίτρινα κ μια άλλη Πενταγιωτισα, για μια Σουζη με τα όνειρα των περιοδικών, κάπου ήταν κ η Ρίτα που αλλάζει τώρα πια δεν την τρομαζει, έγινε Ρίτα Ριτακι, μια Δέσποινα που έπρεπε να γυρίσει ξανά, φυσικά την θεία Λωλα, την Layla, την Delaila, την Jolin την Susana την κορυφαία Dirty Diana.

Και δεν ξεχνάμε το only women bleed του Alice Cooper έως το

You give love a bad name των Βon Jovi

Η γυναίκα δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα ούτε η γιορτή την κάνει δυνατή κ ανεξάρτητη. Το δείχνουν οι πράξεις τις κ τα όσα καταφέρνει.

Η γυναίκα στο πέρασμα των αιώνων κατέχει την εξουσία. Η γυναίκα είναι η ζωή κ ο κόσμος είναι φτιαγμένος για γυναίκες, μην ξεχνάμε ότι αποτελεί το μεγαλύτερο μερίδιο του αγοραστικου κοινού.

Γυναίκες τριγύρω πολλές πάρα πολλές ποτέ δεν είναι αρκετές είναι το σήμερα το αύριο κ το χθες.

Όλα αυτά στον πολιτισμένο κόσμο. Υπάρχουν μέρη ακόμα που τις φιμώνουν με κάθε τρόπο κ το λέω πολύ γενικά όμως κ πάλι είναι αγωνιστριες.

Η επιβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στις χώρες που δεν τα τηρούν είναι ευθύνη κ υπόθεση του Δυτικού κόσμου κ κυρίως των γυναικών.

Ο φεμινισμος να αφορά αυτό σαν δράση.

Βλέπουμε όλο κ περισσότερα θύματα παρενοχλησης να μιλάνε κ είναι αξιέπαινη η απόφαση. Έχουν όμως επιλογή κ δυνατότητα να το κάνουν.

Πόσες γυναίκες στον πλανήτη βιώνουν την απάνθρωπη κακοποίηση κ δεν έχουνε το δικαίωμα να μιλήσουν. Γιατί το κράτος κ η κοινωνία που ζουν δεν τους αφήνουν το περιθώριο.

Αν λοιπόν #timeisup ας πούμε και #isnowtime να κοιτάξουμε λίγο έξω από το παράθυρο του Δυτικού κόσμου.

Γιατί πραγματικά αν εξοργιζομαστε, κ καλώς κάνουμε , για ένα απρεπες σχόλιο ή χειρονομία , φαντάσου τι πρέπει να αισθάνεσαι όταν παντρεύονται 9 χρονες με γέρους επειδή τις πούλησαν οι γονείς τους.

Το χτύπα σαν άντρας που ειπώθηκε κ παρεξηγήθηκε αν κ ήταν σαν κωμικό στοιχείο σε διαφήμιση το είπε μια γυναίκα που στην πορεία της από όσα ξέρουμε επιβλήθηκε σαν γυναίκα σε ένα χώρο δύσκολο. Το νόημα ήταν μπορώ να ανταποδώσω ότι μπορείς να κάνεις.

Και επειδή έχουμε λίγο προκατάληψη ακούστε το γνωστό τραγούδι της Jessie J – DO IT LIKE A MAN. Do it like a man

Κλείνοντας τις σκέψεις θα πω ότι η γυναίκα δεν πρέπει να χάσει ποτέ την ταυτότητα της φύσης της.

Σκέψεις

Greco mascara

Greco Mascara – Giannis Miliokas

Τραγούδαγε κάποτε…

Όμως κάτω από μια μάσκα γέλιου μπορεί να κρύβεται ένα δάκρυ, ένα πρόσωπο με τα σημάδια του πόνου χαραγμένα. Ένας λαός που κατηγορείται εδώ κ μια δεκαετία ότι ξόδεψε λεφτά πλασματικά, ότι έπεσε στην υπερκαταναλωση, κ οτι έζησε την ζωή που δεν μπορούσε. Έτσι είναι γνωρίζοντας μακροοικονομια, παρακολουθοντας τους δείκτες τιμών στα χρηματιστήρια κ εκ του αποτελέσματος θα πούμε έτσι είναι. Εδώ κάπου όμως βάζοντας στην άκρη τους τεχνοκρατες θα πούμε… Με μια αφέλεια λίγο ρομαντική.. Όλοι είχαν δικαίωμα στο όνειρο.

Έχοντας ζήσει αυτός ο λαός ταραγμένες εποχές κουβαλουσε μέσα του βαθειά το κατοχικό σύνδρομο. Αυτήν την ανέχεια που είχαν στα μάτια οι γονείς κ οι παπουδες που έζησαν την στεριση ακόμα κ όταν τελειώσε, το ακούγαμε στις κουβέντες.

Έτσι μπήκαμε στην Ευρώπη, έτσι αρχησαν τα ταξίδια στο εξωτερικό να ειναι εύκολα. Ήρθαν προϊόντα εισαγωγής μεγάλωσαν οι επιλογές του καταναλωτή κ το προϊόν έπαψε να είναι μονοπώλιο. Καλό ή κακό αυτό είναι στην κρίση του καθενός δεν θα πω την γνώμη μου. Άνοιξαν τα μυαλά τα μάτια όλα. Έτσι άνοιξαν κ τα πορτοφόλια… Λίγο παραπάνω από ότι έπρεπε γιατί είπαμε δικαίωμα στο όνειρο όλοι έχουν.

Δεν Φταίει ομως μόνο ο λαός it takes two to tango, δεν υπήρχαν οι δομές από το κράτος ώστε όλη αυτήν την αλλαγή να την διαχειριστεί ο κόσμος.

Σαν ένα big bang φαινόμενο, σαν παιδιά σε ζαχαροπλαστειο απλώθηκαν οι άνθρωποι να διεκδίκησουν κάτι καλύτερο από αυτό που ειχαν, που ζούσαν. Λάθος ναι αλλά όταν δεν προφυλάσσεις εσύ κρατος τον ίδιο σου το λαό, κ δεν του εξηγείς κ δεν τον εκπαιδευεις( βλέπε διακοποδανεια) τρώμε δέκα μνημόνια στο κεφάλι.

Μαζί τα φάγαμε είπε.. Κ αναλογικά είχε φάει τα 8/10. Ένα παιχνίδι συμφερόντων πολιτικών κ τραπεζών.

Τώρα φτάσαμε σε ένα απόλυτο διχασμο. Πλυμένοι απλυτοι. Χαρακτηρισμόι ευτελους επιπέδου. Ο συνανθρώπος έχει αξία αν είναι δικός μας αλλιώς ας κόψει το λαιμό του.

Σε όλο αυτό το ανακάτεμα πιστεύω ότι έχει απομείνει ένα απόθεμα δύναμης ελπίδας κ πίστης.

Μα το ποιο σημαντικό είναι ότι κάτω από την μάσκα του Έλληνα υπάρχει ένας αγωνιστής της καθημερινότητας.