Βλέπουμε καθημερινά ανθρώπους να ανεβάζουν φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ποζάροντας σαν ανερχόμενα μοντέλα, επιζητώντας φιλοφρονήσεις και κομπλιμέντα, επιδιώκοντας την προβολή ώστε να τονώσουν την αυτοπεποίθηση τους ή ακόμα για να φλερτάρουν. Η ανάγκη για αποδοχή, τους οδηγεί σε μια έκθεση του εαυτού τους, που δεν έχει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Το ένα σχόλιο διαδέχεται […]
realize that this is a totally different person or you are.
Ειναι η ζωή που αλλάζει χρώμα ρυθμό και χαρακτήρα. Ανάγκες απόψεις όψεις και εντυπώσεις. Αλλάζει στέκια γούστα συναισθήματα. Όλα είναι ρευστά κ αναμενόμενο να ειναι απρόβλεπτα.
Η ουσία ειναι να υπάρχει πραγματική
συδεση με τους ανθρώπους που συνεχίζουν μαζί μας. Με όποιον χαθήκαμε ίσως απλά δεν είχαμε άλλο κοινό παρονομαστή.
Ακούγοντας ξανά αυτό το κομμάτι απόγευμα Μαΐου που ξεψυχάει να φύγει κ να ερθει ο Ιουνίος 2021.
Γεμάτοι οι άνθρωποι από μια λαχταρα για ζωή. Ποτε ξανά δεν ήταν το νούμερα ένα στην λίστα μας αυτή η επιθυμία αφού ηταν για αρκετούς αυτονόητο. Για αρκετούς γραφω γιατί υπάρχουν ζωές που πασχίζουν σε κρεβάτια πόνου κ σε εμπόλεμης ζώνες.
Και τελικά αυτό ειναι το νόημά
Να ζεις όπως επιθυμείς ελεύθερα. Να μην βλάπτεις. Και να βρεις ανθρώπους που θα κάνουν κάθε σου μέρα φωτεινή. Να βρίσκουν χαρά στα απλά πράγματα. Κ να απολαμβάνουν κάθε στιγμη κοντά σου.
Νύχτες σιωπής. Σκέψεις σκόρπιες. Άνθρωποι που συναντηθηκαν κ έπειτα χώρισαν. Παράλληλες ζωές. Καμία φορά μπορεί να ανταμωσουν πάλι. Τότε θα έχει φύγει ο πόνος της ψυχής, η έξαψη της στιγμής,
η ρουτίνα της συνήθειας και θα είναι μια τρυφερη ανάμνηση. Μονο αν σε βλάψει ο αλλος δεν θες να ξανακούσεις γιαυτον. Μηνύματα που έμειναν στο διαβάστηκε. Και τι να πεις η σιωπή καμια φορα μιλάει μονη της.
Τα λόγια είναι περιττά λεει το τραγούδι. Μία αγαπη δεν τελειώνει με ένα χωρισμό. Άλλο τραγούδι. Άλλος λαϊκά άλλος με ροκια. You ‘re poison running through my vains.
Χωρισμος από επιλογή. Χωρισμος επειδή δεν υπήρχε αλλος τρόπος. Χωρισμός για την απόσταση. Χωρισμός γιατί ήταν μέχρι εκεί. Έρωτες που βρήκαν ανταπόκριση μα δεν είχαν μέλλον. Έρωτες που ξεθωριασαν. Έρωτες που κόπηκαν απότομα. Έρωτες που ξεκίνησαν με ψέματα καταδικσμενοι. Ερωτες που πάτησαν πάνω σε συμφέροντα.
Έρωτες που ήταν κεραυνόβολοι κ μοιραίοι κ φτάσανε στα άκρα μα ήταν αδύνατον να σταματήσουν να κρατιούνται από το χέρι. Και αυτοί συνέχισαν μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Αποψε λεω για αυτούς που πορευονται παράλληλα μα η σκέψη πάντα κ η αγάπη υπάρχει μέσα στην καρδιά τους. Χωρίς κακια χωρίς θυμό. Μια γλυκιά νοσταλγία για όσα έκαναν ή δεν έκαναν.
Δύο πλευρές πάντα, δύο όψεις, δύο οπτικές καμια φορα διαφορετικές καμια φορα ίδιες. Δάκρυα μα κ χαμόγελα στην ανάμνηση κάποιου. Χαρά ότι είναι εκεί κάπου κ ειναι καλά.
Οι ανεκπλήρωτο έρωτες ζουν με το τι θα γινόταν αν…
γιαυτο βασανιζονται περισσότερο.
Δεν πρόλαβαν να φθαρουν να απομυθοποιηθουν να μπουν σε προβλήματα γιαυτο φαντάζουν ιδανικοί.