Love has many faces. It’s a blessing to experience any of them.
Ετικέτα: πολιτική
Live the moment.
O εφιάλτης της ατζέντας
Χθες ονειρεύτηκα ότι κοίταγα την ατζέντα κ ο Γενάρης είχε 15 μερες επιπλέον. Σύνολο 45!
Πάντα είχα μια εμμονή με τα ημερολόγια από μικρό παιδί. Πάντα μια ατζέντα κ αν κάπου πρόχειρα ήθελα κάτι να προγραμματίσω θυμάμαι όταν κράταγα μαγαζί καθόμουν στο μπαρ κ έφτιαχνα επιτόπου σε ένα σουβερ μπύρας.

Το άγχος του χρόνου που περνάει κ θες να τα στριμώξεις όλα… ή μήπως η επιθυμία να κάνεις σχέδια για το μέλλον…?
Πάντα κάτι περιμένεις έλεγα μέχρι που τελικά πριν χρόνια αποφάσισα ότι να ζει κανείς τη στιγμή ειναι αυτό που μετράει.
Και αυτό μου το έμαθε κάποια που έφυγε πολύ νωρίς και αναπάντεχα από κοντά μου πριν 17 χρόνια, αλλά ζούσε κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία.

Who is in your circle?



realize that this is a totally different person or you are.
Ειναι η ζωή που αλλάζει χρώμα ρυθμό και χαρακτήρα. Ανάγκες απόψεις όψεις και εντυπώσεις. Αλλάζει στέκια γούστα συναισθήματα. Όλα είναι ρευστά κ αναμενόμενο να ειναι απρόβλεπτα.
Η ουσία ειναι να υπάρχει πραγματική
συδεση με τους ανθρώπους που συνεχίζουν μαζί μας. Με όποιον χαθήκαμε ίσως απλά δεν είχαμε άλλο κοινό παρονομαστή.

Window Shopping 11th June
«Brighter Day»
Μια μελωδία τόσο γνωστή

Αγαπημένος William Aura.
Ακούγοντας ξανά αυτό το κομμάτι απόγευμα Μαΐου που ξεψυχάει να φύγει κ να ερθει ο Ιουνίος 2021.
Γεμάτοι οι άνθρωποι από μια λαχταρα για ζωή. Ποτε ξανά δεν ήταν το νούμερα ένα στην λίστα μας αυτή η επιθυμία αφού ηταν για αρκετούς αυτονόητο. Για αρκετούς γραφω γιατί υπάρχουν ζωές που πασχίζουν σε κρεβάτια πόνου κ σε εμπόλεμης ζώνες.
Και τελικά αυτό ειναι το νόημά
Να ζεις όπως επιθυμείς ελεύθερα. Να μην βλάπτεις. Και να βρεις ανθρώπους που θα κάνουν κάθε σου μέρα φωτεινή. Να βρίσκουν χαρά στα απλά πράγματα. Κ να απολαμβάνουν κάθε στιγμη κοντά σου.
Ακούστε μαζί μου
Greco mascara
Greco Mascara – Giannis Miliokas
Τραγούδαγε κάποτε…
Όμως κάτω από μια μάσκα γέλιου μπορεί να κρύβεται ένα δάκρυ, ένα πρόσωπο με τα σημάδια του πόνου χαραγμένα. Ένας λαός που κατηγορείται εδώ κ μια δεκαετία ότι ξόδεψε λεφτά πλασματικά, ότι έπεσε στην υπερκαταναλωση, κ οτι έζησε την ζωή που δεν μπορούσε. Έτσι είναι γνωρίζοντας μακροοικονομια, παρακολουθοντας τους δείκτες τιμών στα χρηματιστήρια κ εκ του αποτελέσματος θα πούμε έτσι είναι. Εδώ κάπου όμως βάζοντας στην άκρη τους τεχνοκρατες θα πούμε… Με μια αφέλεια λίγο ρομαντική.. Όλοι είχαν δικαίωμα στο όνειρο.
Έχοντας ζήσει αυτός ο λαός ταραγμένες εποχές κουβαλουσε μέσα του βαθειά το κατοχικό σύνδρομο. Αυτήν την ανέχεια που είχαν στα μάτια οι γονείς κ οι παπουδες που έζησαν την στεριση ακόμα κ όταν τελειώσε, το ακούγαμε στις κουβέντες.
Έτσι μπήκαμε στην Ευρώπη, έτσι αρχησαν τα ταξίδια στο εξωτερικό να ειναι εύκολα. Ήρθαν προϊόντα εισαγωγής μεγάλωσαν οι επιλογές του καταναλωτή κ το προϊόν έπαψε να είναι μονοπώλιο. Καλό ή κακό αυτό είναι στην κρίση του καθενός δεν θα πω την γνώμη μου. Άνοιξαν τα μυαλά τα μάτια όλα. Έτσι άνοιξαν κ τα πορτοφόλια… Λίγο παραπάνω από ότι έπρεπε γιατί είπαμε δικαίωμα στο όνειρο όλοι έχουν.
Δεν Φταίει ομως μόνο ο λαός it takes two to tango, δεν υπήρχαν οι δομές από το κράτος ώστε όλη αυτήν την αλλαγή να την διαχειριστεί ο κόσμος.
Σαν ένα big bang φαινόμενο, σαν παιδιά σε ζαχαροπλαστειο απλώθηκαν οι άνθρωποι να διεκδίκησουν κάτι καλύτερο από αυτό που ειχαν, που ζούσαν. Λάθος ναι αλλά όταν δεν προφυλάσσεις εσύ κρατος τον ίδιο σου το λαό, κ δεν του εξηγείς κ δεν τον εκπαιδευεις( βλέπε διακοποδανεια) τρώμε δέκα μνημόνια στο κεφάλι.
Μαζί τα φάγαμε είπε.. Κ αναλογικά είχε φάει τα 8/10. Ένα παιχνίδι συμφερόντων πολιτικών κ τραπεζών.
Τώρα φτάσαμε σε ένα απόλυτο διχασμο. Πλυμένοι απλυτοι. Χαρακτηρισμόι ευτελους επιπέδου. Ο συνανθρώπος έχει αξία αν είναι δικός μας αλλιώς ας κόψει το λαιμό του.
Σε όλο αυτό το ανακάτεμα πιστεύω ότι έχει απομείνει ένα απόθεμα δύναμης ελπίδας κ πίστης.
Μα το ποιο σημαντικό είναι ότι κάτω από την μάσκα του Έλληνα υπάρχει ένας αγωνιστής της καθημερινότητας.