
Oυκρανια Ρωσία

Πολλά τα επαγγελματα γιατροί ταξιτζιδες ηθοποιοί μουσικοί τραγουδιστές σερβιτόροι μπάρμαν μάγειροι.
Όλους τους έχουμε στο οικογένειακο περιβάλλον.
Ποιες γιορτές αυτοί οι άνθρωποι δεν κάναν ποτέ γιορτές στο σπίτι.
Πάντα με ρωτάνε τι θα κάνετε τις γιορτές θα πάτε πουθενά?
Ειναι οι μέρες που δουλεύουν φουλ.
Μερικοί δεν θα πανε καθόλου σπίτι κ κάποιοι θα πάνε πολύ αργά οταν το φαγητό θα έχει κρυωσει.
Πάντα θα κάτσουν τελευταίοι στο γιορτινό τραπέζι αφού με κόπο θα ξυπνήσουν. Οταν κοιμάσαι στις 7 το πρωί έτσι ειναι. Και άλλοι δεν θα είναι καν εκεί γιατί εχουν βάρδια.
Δεν ειναι μόνοι πίσω έχουν οικογένειά γονεις γυναίκες παιδιά φίλους που τους σκέφτονται που ανταλλάζουν μηνύματα.
Δείχνουν κατανόηση να βγει η δουλειά κ πέριμενουν.
Να θυμάστε οι άνθρωποι δουλεύουν δεν διασκεδάζουν προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Επιλογή τους μεν αλλά ας είμαστε ευγενικοί.
realize that this is a totally different person or you are.
Ειναι η ζωή που αλλάζει χρώμα ρυθμό και χαρακτήρα. Ανάγκες απόψεις όψεις και εντυπώσεις. Αλλάζει στέκια γούστα συναισθήματα. Όλα είναι ρευστά κ αναμενόμενο να ειναι απρόβλεπτα.
Η ουσία ειναι να υπάρχει πραγματική
συδεση με τους ανθρώπους που συνεχίζουν μαζί μας. Με όποιον χαθήκαμε ίσως απλά δεν είχαμε άλλο κοινό παρονομαστή.
You are my missing piece of joy.
You are the fighter of my heart.
I can hear your laugh and voice.
Even if we are apart.
Νύχτες σιωπής. Σκέψεις σκόρπιες. Άνθρωποι που συναντηθηκαν κ έπειτα χώρισαν. Παράλληλες ζωές. Καμία φορά μπορεί να ανταμωσουν πάλι. Τότε θα έχει φύγει ο πόνος της ψυχής, η έξαψη της στιγμής,
η ρουτίνα της συνήθειας και θα είναι μια τρυφερη ανάμνηση. Μονο αν σε βλάψει ο αλλος δεν θες να ξανακούσεις γιαυτον. Μηνύματα που έμειναν στο διαβάστηκε. Και τι να πεις η σιωπή καμια φορα μιλάει μονη της.
Τα λόγια είναι περιττά λεει το τραγούδι. Μία αγαπη δεν τελειώνει με ένα χωρισμό. Άλλο τραγούδι. Άλλος λαϊκά άλλος με ροκια. You ‘re poison running through my vains.
Χωρισμος από επιλογή. Χωρισμος επειδή δεν υπήρχε αλλος τρόπος. Χωρισμός για την απόσταση. Χωρισμός γιατί ήταν μέχρι εκεί. Έρωτες που βρήκαν ανταπόκριση μα δεν είχαν μέλλον. Έρωτες που ξεθωριασαν. Έρωτες που κόπηκαν απότομα. Έρωτες που ξεκίνησαν με ψέματα καταδικσμενοι. Ερωτες που πάτησαν πάνω σε συμφέροντα.
Έρωτες που ήταν κεραυνόβολοι κ μοιραίοι κ φτάσανε στα άκρα μα ήταν αδύνατον να σταματήσουν να κρατιούνται από το χέρι. Και αυτοί συνέχισαν μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Αποψε λεω για αυτούς που πορευονται παράλληλα μα η σκέψη πάντα κ η αγάπη υπάρχει μέσα στην καρδιά τους. Χωρίς κακια χωρίς θυμό. Μια γλυκιά νοσταλγία για όσα έκαναν ή δεν έκαναν.
Δύο πλευρές πάντα, δύο όψεις, δύο οπτικές καμια φορα διαφορετικές καμια φορα ίδιες. Δάκρυα μα κ χαμόγελα στην ανάμνηση κάποιου. Χαρά ότι είναι εκεί κάπου κ ειναι καλά.
Οι ανεκπλήρωτο έρωτες ζουν με το τι θα γινόταν αν…
γιαυτο βασανιζονται περισσότερο.
Δεν πρόλαβαν να φθαρουν να απομυθοποιηθουν να μπουν σε προβλήματα γιαυτο φαντάζουν ιδανικοί.
Όλα αυτά μέσα σε μυαλά θολά τις μικρές ώρες της μέρας με μουσική υπόκρουση αγαπημένες μελοδιες…