Και αυτό το κενό, μέχρι να πούμε πάλι μια κουβέντα. Πόσο αμήχανο φαντάζει… Βασανιστικά, ο χρόνος κυλά με μια προσμονή, για το άγνωστο περιεχόμενο μιας συζήτησης που δεν έχει ακόμα συμβεί.

Το κείμενό loopαποτυπώνει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ελπίδα και την αβεβαιότητα όταν ξεκινά μια νέα επικοινωνία. Μέσα από δειλές κουβέντες, εκφράζεται η ανάγκη για σύνδεση αλλά και ο φόβος της απόρριψης. Το «κενό» δεν είναι απουσία, αλλά μια στιγμή γεμάτη προσμονή και ανυπομονησία για το επόμενο βήμα. Αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη επιθυμία να ξεπεράσουμε τη σιωπή και να φτάσουμε στην ουσία της επικοινωνίας, μέσα από τη διαρκή αγωνία του «θέλει ή δεν θέλει».