Το κείμενό loopαποτυπώνει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ελπίδα και την αβεβαιότητα όταν ξεκινά μια νέα επικοινωνία. Μέσα από δειλές κουβέντες, εκφράζεται η ανάγκη για σύνδεση αλλά και ο φόβος της απόρριψης. Το «κενό» δεν είναι απουσία, αλλά μια στιγμή γεμάτη προσμονή και ανυπομονησία για το επόμενο βήμα. Αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη επιθυμία να ξεπεράσουμε τη σιωπή και να φτάσουμε στην ουσία της επικοινωνίας, μέσα από τη διαρκή αγωνία του «θέλει ή δεν θέλει».
Ledra Marriott Athens
Το εστιατόριο Kona Kai στο ξενοδοχείο Athens Ledra Marriott υπήρξε για δεκαετίες ένας από τους πιο εμβληματικούς γαστρονομικούς προορισμούς της Αθήνας. Από την ίδρυσή του, προσέφερε στους επισκέπτες μια μοναδική εμπειρία πολυνησιακής και ασιατικής κουζίνας, συνδυάζοντας εξωτικές γεύσεις με μια ατμόσφαιρα που μετέφερε τους θαμώνες σε μακρινά νησιά του Ειρηνικού.
Η διακόσμηση του εστιατορίου, με τα τοτέμ, τα τρεχούμενα νερά και τις εικόνες εξωτικών τοπίων, δημιουργούσε ένα περιβάλλον που μαγνήτιζε τους επισκέπτες. Το Kona Kai δεν ήταν απλώς ένα μέρος για φαγητό, αλλά ένας χώρος όπου η γαστρονομία συναντούσε την τέχνη και την κουλτούρα της Πολυνησίας.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων, το εστιατόριο φιλοξένησε πολλές διασημότητες, πολιτικούς και επιχειρηματίες, καθιστώντας το σημείο αναφοράς για την αθηναϊκή κοινωνία. Η φήμη του ως προορισμός υψηλής γαστρονομίας και κομψότητας το κατέστησε αγαπημένο σημείο συνάντησης για όσους αναζητούσαν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Το 2013, το Kona Kai γιόρτασε τα 30 χρόνια λειτουργίας του, παρουσιάζοντας ένα ανανεωμένο μενού που συνδύαζε κλασικά αγαπημένα πιάτα με νέες γαστρονομικές προτάσεις. Η προσήλωσή του στην ποιότητα και την καινοτομία το διατήρησε στην κορυφή των προτιμήσεων των Αθηναίων και των επισκεπτών της πόλης.
Διεθνείς Προσωπικότητες:
Έλτον Τζον
Μικ Τζάγκερ
Λέοναρντ Μπερνστάιν
Χάρι Μπελαφόντε
Πλάθιντο Ντομίνγκο
Φιλ Κόλινς
UB40
Έλληνες Καλλιτέχνες και Δημόσια Πρόσωπα:
Νάνα Μούσχουρη
Άννα Βίσση
Σάκης Ρουβάς
Ντέμης Ρούσσος
Πολιτικοί και Επιχειρηματίες:
Ανδρέας Παπανδρέου
Ωστόσο, το ξενοδοχείο Athens Ledra Marriott, όπου στεγαζόταν το εστιατόριο, έκλεισε το 2016. Στη συνέχεια, το ξενοδοχείο επαναλειτούργησε ως Grand Hyatt Athens, αλλά το εστιατόριο Kona Kai δεν επαναλειτούργησε.
Αχ, αυτό το Μέτρο της Θεσσαλονίκης! Ό,τι έργο κι αν γίνει, η αγαπημένη μας πόλη πάντα βρίσκει τον τρόπο να συζητιέται… και φυσικά να «βράζει»! Με το νέο λογότυπο, λοιπόν, το οποίο στοίχισε γύρω στα 30 χιλιάρικα, φαίνεται πως το κοινό έχει ξεσηκωθεί και μάλλον δεν είναι εντυπωσιασμένο. Τι να πει κανείς; Αν ήταν μετοχή στο χρηματιστήριο του ελληνικού Twitter, η τιμή του λογότυπου μάλλον θα κατέρρεε πιο γρήγορα κι από το Χρηματιστήριο του 2008.
Ίσως τελικά να χρειάζεται ένα νέο tagline για το project: «Το Μέτρο Θεσσαλονίκης: για το κοινό… και για το γέλιο μας!». Και αν το νέο λογότυπο κόστισε 30 χιλιάδες, μήπως η επόμενη επένδυση να είναι σε λίγο… καλό γούστο; Ίσως με ένα τόσο μεγάλο budget, να μπορούσαν να πάρουν και λίγη συμβουλή από τους κατοίκους, που τόσο πολύ το περιμένουν, να προσθέσουν λίγη μαγεία (και λίγο χιούμορ) για να ισορροπήσουν την ταλαιπωρία!
Ο Μιχάλης Γκανάς ήταν από εκείνους τους στιχουργούς που ήξεραν να δώσουν φωνή σε συναισθήματα. Με τη γραφή του, έκανε τους στίχους του κάτι παραπάνω από λόγια — τους έκανε ανάσες, καρδιοχτύπια και αναμνήσεις που μένουν για πάντα μαζί μας. Ένας δημιουργός που γέμισε τις ζωές μας με μουσική και συναισθηματικό βάθος.
«Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε». Αυτή η φράση του μας θυμίζει πως, παρόλο που οι συνθήκες αλλάζουν, οι βαθιές αλήθειες και τα συναισθήματά μας παραμένουν. Η ανθρώπινη ψυχή, με όλα της τα χρώματα και τις σκιάσεις, πάντα βρίσκει έναν τρόπο να κοιτάζει τον κόσμο με την ίδια αλήθεια, ακόμα κι όταν οι καταστάσεις την αναγκάζουν να το κάνει διαφορετικά.
Και μετά, είναι το «Τι πάθος ατελείωτο που είναι αυτό το πάθος». Οι στίχοι του εδώ μάς παίρνουν σε εκείνα τα μέρη της καρδιάς που η αγάπη γίνεται πηγή έντασης, πανικού, και πάθους. Δεν είναι απλώς έρωτας — είναι ένας άγριος παλμός, μια αλήθεια που δύσκολα καταλαγιάζει.
«Με την Ελλάδα καραβοκύρη» — ο Γκανάς μίλησε για τον αποχωρισμό, τις ρίζες, και την αίσθηση της επιστροφής. Δεν μίλησε απλώς για την πατρίδα, αλλά για τη νοσταλγία, την αίσθηση της επανένωσης με όσα αφήνουμε πίσω. Οι στίχοι του ήταν το γέφυρα ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό, ανάμεσα στο τότε και το τώρα.
Κι έπειτα, «Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, είναι, σου λέω, πανικός.» Σε λίγες λέξεις, αποτυπώνει την ένταση και τη δίνη των ανθρώπινων σχέσεων, όταν η αγάπη μετατρέπεται σε κάτι σχεδόν ανεξέλεγκτο. Μας θυμίζει πως μερικές φορές, αυτό που νιώθουμε ξεπερνά τις λέξεις και γίνεται πανικός, γίνεται πάθος που μας κατακλύζει.
Ο Μιχάλης Γκανάς δεν ήταν απλώς στιχουργός. Ήταν ένας δημιουργός που, με απλότητα και ειλικρίνεια, μετέτρεψε τα πιο βαθειά συναισθήματα σε στίχους που ζουν μέσα μας, και θα ζουν για πάντα.
Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν ήταν απλώς ένας πρωτοπόρος οινοποιός, αλλά μια μορφή που σημάδεψε την Ελλάδα με το πάθος, την αλήθεια και την ανθρώπινη του διάσταση. Γεννημένος στην οικογένεια Μπουτάρη, κατάφερε να αναδείξει τα ελληνικά κρασιά σε διεθνές επίπεδο, μεταφέροντας το όνομα της οικογένειας του στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας οινοποιίας. Η Νάουσα και οι αμπελώνες της άνθισαν μέσα από τα χέρια του, και κάθε μπουκάλι κρασί που έφερε το όνομά του κουβαλούσε το μεράκι, την παράδοση και την αγάπη για την τέχνη του κρασιού.
Ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης, έφερε έναν νέο αέρα στην πόλη, γεμάτο εξωστρέφεια, ανεκτικότητα και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Αγωνίστηκε για μια Θεσσαλονίκη που τιμά την ιστορία της αλλά κοιτάζει μπροστά, ανοίγοντας νέους δρόμους για τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Το όραμά του για μια σύγχρονη, πολυπολιτισμική πόλη έφερε θετικές αλλαγές και έδωσε πνοή σε μια κοινότητα που αναζητούσε την ταυτότητά της.
Ο Γιάννης Μπουτάρης ήταν ένας άνθρωπος με αλήθεια και θάρρος. Δεν φοβήθηκε να μιλήσει για τις προσωπικές του μάχες, όπως τη δική του πάλη με τον αλκοολισμό, δείχνοντας ότι η δύναμη κρύβεται στην ειλικρίνεια και την αποδοχή των αδυναμιών μας. Η ειλικρίνεια, η ευαισθησία και το πάθος του τον έκαναν αγαπητό σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να εμπνευστούν από την πορεία του.
Αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που δεν περιορίζεται στα κρασιά ή στις πολιτικές πρωτοβουλίες, αλλά αγγίζει την καρδιά όσων πιστεύουν ότι η ζωή έχει αξία μόνο όταν τη ζούμε με αυθεντικότητα, τόλμη και αγάπη.
Θεωρία των Αγορών και Καροτσιών Αγορών
Η θεωρία των καροτσιών αγορών υποδεικνύει τη συμπεριφορά των ατόμων σε σχέση με τη συλλογική ευθύνη. Το κατά πόσο ένα άτομο επιστρέφει το καρότσι του μετά τις αγορές του αντικατοπτρίζει την αίσθηση ηθικής και υπευθυνότητας που διαθέτει. Δεν υπάρχει υποχρέωση, ούτε ποινή, μόνο μια επιλογή που δείχνει σεβασμό στον κοινόχρηστο χώρο και στους άλλους.
Όταν κάποιος επιστρέφει το καρότσι, δείχνει σεβασμό προς τους άλλους και διάθεση να διατηρήσει την τάξη στον κοινόχρηστο χώρο, χωρίς καμία εξωτερική πίεση. Αντίθετα, η απόφαση να το αφήσει κάπου αλλού μπορεί να σηματοδοτεί αδιαφορία προς την κοινότητα και έλλειψη υπευθυνότητας. Αυτή η μικρή επιλογή, λοιπόν, αντικατοπτρίζει βαθύτερες αξίες και τον τρόπο που κάποιος προσεγγίζει την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη.
Magic Life 